Spis treści
Nawet jeśli alkoholikiem jest tylko matka lub ojciec, to z chorobą uzależnienia boryka się cała rodzina. Wszyscy domownicy żyją w ciągłym napięciu i kłamstwie, a także podporządkowują swoje życie pod osobę uzależnioną. Ich potrzeby i marzenia odkładane są na dalszy plan. Współuzależnienie to problem, który nadal jest niesłusznie spychany na dalszy plan, mimo że cierpią na tę chorobę miliony osób w Polsce. Dlatego też przekonaj się, co to jest współuzależnienie i jak możesz odzyskać kontrolę nad swoim życiem, gdy jeden z domowników jest alkoholikiem.
Co to jest współuzależnienie?
Niezależnie od tego, czy alkoholikiem jest matka, ojciec, żona, mąż, partner czy dzieci, w każdym z tych przypadków pozostali domownicy są narażeni na współuzależnienie. Ta choroba to zaburzenie powstałe na skutek ciągłego życia w stresie, napięciu, a nawet lęku. Życie z alkoholikiem dalekie jest od ideału.
Ciągłe ukrywanie prawdy przed otoczeniem, gra pozorów, martwienie się, kiedy nałogowiec wróci do domu, w jakim będzie wtedy stanie, a także ważenie każdego słowa w obawie przed agresją słowną lub fizyczną. Gdy Twoje życie wygląda w taki sposób przez kilka miesięcy, będziesz przemęczony, spadnie Twoja samoocena i poczucie bezpieczeństwa oraz możliwe jest też to, że zaczną pojawiać się również stany depresyjne lub lękowe.
Jeśli żyjesz z alkoholikiem przez wiele lat lub nawet dłużej, to zaburzenie w postaci współuzależnienie staje się stanem naturalnym, ale też destrukcyjnym.
Głównym problemem osób współuzależnionych jest to, że zaburzenie pomaga im w adaptacji do trudnej sytuacji życiowej. Ciągła sinusoida emocji, manipulacje alkoholika, który ciągle obiecuje poprawę i nigdy nie dotrzymuje obietnic, a także strach przed porzuceniem uzależnionego – wszystko to charakteryzuje właśnie współuzależnienie.
Jak odzyskać swoje życie, mieszkając z alkoholikiem?
Osoby współuzależnione wydają się mieć pewne emocjonalne połączenie z alkoholikiem. Głównie chodzi tutaj o sferę emocjonalną, gdyż są one nadmiernie wyczulone na punkcie uczuć i nastrojów, z jakimi boryka się nałogowiec. Poza tym sporo energii przeznaczają na podtrzymywanie pozorów, co również staje się z czasem męczące. Cały świat ma myśleć, że jest wszystko w porządku, że ta rodzina wcale nie boryka się z chorobą, która niszczy ją od środka.
Przystosowanie się do życia z alkoholikiem odbywa się fazowo:
- na początku następuje wypieranie problemu i usprawiedliwianie ich,
- jednak w rezultacie prowadzi to do powstawania coraz większego napięcia między domownikami, co skutkuje izolacją członków rodziny,
- powoli wszystkie potrzeby, codzienne sprawy i problemy zostają zepchnięte na boczny tor oraz zastąpione przez alkohol i problemy alkoholika,
- udawanie i tworzenie iluzji normalnej rodziny staje się coraz bardziej wyczerpujące,
- skupienie na tym, co teraz i tu, bo nie da się już ukryć uzależnienia,
- wyręczanie uzależnionego we wszystkim oraz poszukiwanie sposobu na wyjście z coraz trudniejszej sytuacji rodzinnej, ale też finansowej,
- ostatnią fazą jest odsunięcie się od alkoholika, to zazwyczaj wiąże się z wyprowadzką i próbą zorganizowania sobie życia w taki sposób, aby uwolnić się od alkoholizmu i pomocy uzależnionego.
3 zasady życia w jednym domu z alkoholikiem
Życie pod jednym dachem z alkoholikiem to koszmar, z którym borykają się tysiące polskich rodzin. Właśnie wtedy tak ważne jest przestrzeganie 3 poniższych zasad.
- Asertywność – naucz się mówić głośne nie i bądź w tym konsekwentny. Gdy mówisz, że kolejny ciąg alkoholowy sprawi, że się wyprowadzisz, to przygotuj plan i daj do zrozumienia alkoholikowi, że naprawdę jesteś w stanie to zrobić.
- Odsunięcie od siebie poczucia winy – osoby współuzależnione bardzo często czują poczucie winy i obwiniają się o konflikty w rodzinie. Wina jest po stronie uzależnienia, alkoholu i oczywiście alkoholika, a Ty jesteś ofiarą, pamiętaj o tym.
- Poproś o pomoc – najważniejsze jest przekonanie nałogowca do rozpoczęcia terapii. Pozostali członkowie rodziny również powinni wziąć udział w indywidualnych lub grupowych spotkaniach związanych z leczeniem współuzależnienia.
Kiedy i jak odejść od alkoholika?
Mimo że życie z alkoholikiem jest pełne strachu, napięcia i smutku, to jednak odejście wcale nie jest takie proste. Postępująca choroba i brak symptomów świadczących o poprawie i rozpoczęciu leczenia sprawia, że funkcjonowanie w jednym domu z alkoholikiem staje się destrukcyjne. Zatem, czy to ma sens? Nie jest łatwo porzucić bliską osobę, którą darzy lub darzyło się silnymi uczuciami. Dlatego, dopóki to możliwe i bezpieczne dla Ciebie warto podjąć próbę pomocy, np. poprzez zmotywowanie do rozpoczęcia terapii. Jednak, gdy sytuacja wydaje się już beznadziejna i nie masz na to wszystko siły, to bez poczucia winy odejdź. Masz prawo walczyć o swoje i swoich dzieci dobro oraz bezpieczeństwo.
Możesz dać warunek w postaci tego, że wrócisz, gdy alkoholik rozpocznie leczenie. Być może samotność i świadomość, że naprawdę odeszłeś lub odeszłaś podziała skutecznie. Jeśli nie, zapisz się na terapię dla współuzależnionych i postaraj się krok po kroku zbudować nową rzeczywistość dla dobra Twojej rodziny.
