Terapia dla współuzależnionych

Ośrodek Niwa
Centrum Leczenia Uzależnień

Terapia dla współuzależnionych

Terapia dla współuzależnionych

Współuzależnienie – czym jest?

Mówiąc o współuzależnieniu, mamy na przykład na myśli specyficzne wzorce zachowań i emocji. Dotyczą one osób bliskich osobom uzależnionym. Współuzależnienie to zależność emocjonalna i psychiczna od osoby z nałogiem. Często obejmuje to branie na siebie odpowiedzialności za tę osobę i zapominanie o własnych potrzebach.

Skutki współuzależnienia: do czego mogą prowadzić?

Współuzależnienie ma konsekwencje, które dotyczą zarówno osoby uzależnionej, jak i współuzależnionej. Dla współuzależnionej oznacza to często chroniczny stres, kłopoty emocjonalne i pomijanie własnego dobrobytu.

Terapia dla współuzależnionych – klucz do walki z nałogiem

Zrozumienie natury współuzależnienia jest kluczowe co pozwala na skuteczne wsparcie i pomoc. W naszym ośrodku kładziemy nacisk na edukację i terapię w tej dziedzinie.

Wsparcie w naszym ośrodku

Oferujemy specjalistyczne wsparcie dla osób współuzależnionych. Nasze podejście opiera się na indywidualnych potrzebach i dążeniu do zdrowia emocjonalnego. Dbamy, aby każdy otrzymał najlepszą możliwą pomoc.

Podsumowanie

Rozpoznanie i zrozumienie współuzależnienia to pierwszy krok w drodze do terapii. W naszym ośrodku zdajemy sobie sprawę, jak ważna jest pomoc dla osób współuzależnionych. Staramy się zapewnić im jak najlepszą opiekę.

Czym jest współuzależnienie?

Współuzależnienie to pozostawanie w znaczącej (często traumatycznej) relacji z osobą z uzależnieniem, w rozumieniu wspólnego życia lub zamieszkiwania. Jest to przyporządkowanie całego swojego życia drugiej osobie i życie jej życiem zamiast własnym. Osoba współuzależniona porzuca dotychczasowe marzenia, zaniedbuje swoje potrzeby i dostosowuje się do rytmu picia, zażywania narkotyków lub innych czynności osoby uzależnionej. 

 

Bardzo często współuzależnienie dotyczy partnerów lub partnerki osoby z uzależnieniem, a także pozostałych członków rodziny (rodziców, rodzeństwo).

Rodzaje współuzależnień

Najczęściej zdarza się współuzależnienie od alkoholu, ponieważ uzależnienie od alkoholu jest jednym z najczęściej występujących nałogów. Jednak istnieje więcej rodzajów współuzależnień. Można wyróżnić również współuzależnienie od:

  • narkotyków – osoba współuzależniona czuje się winna uzależnieniu bliskiej osoby;
  • hazardu – tłumaczenie zachowań osoby uzależnionej, ukrywanie lub wypieranie nałogu;
  • psychopaty – podporządkowanie się, uzależnienie od danej osoby. Występuje nie tylko w związkach, ale również w innych relacjach;
  • pracoholika – ukrywanie problemu, tłumaczenie nałogu jako pracowitości. Często pojawia się uzależnienie finansowe od danej osoby;
  • seksoholika – osoba współuzależniona może wykazywać różne postawy, od aseksualności do nadaktywności seksualnej, pojawia się podporządkowanie, manipulacja. Często wiąże się to z niską samooceną osoby współuzależnionej;
  • matki – głównie dotyczy to strefy emocjonalnej i polega na spełnianiu za wszelką cenę oczekiwań matki. Wiąże się z ciągłym poczuciem winy oraz nieumiejętnością stawiania granic.

Objawy współuzależnienia alkoholowego

Istnieje cienka granica między uzależnieniem a współuzależnieniem. W jaki sposób można rozpoznać współuzależnienie?

Objawy współuzależnienia od alkoholu oraz narkotyków zazwyczaj zaczynają się w momencie wypierania istnienia problemu. W dalszej fazie pojawia się okłamywanie siebie i innych, zatajanie nałogu, a pod koniec poczucie bezsilności, beznadziei oraz depresja. 

Według amerykańskiej psycholog Janet Woititz o współuzależnieniu alkoholowym mogą świadczyć:

  • pełna koncentracja na osobie uzależnionej od alkoholu, 
  • nadopiekuńczość, 
  • poczucie winy i odpowiedzialności za picie bliskiej osoby,
  • posiadanie złudnych nadziei i samooszukiwanie się, 
  • wahania nastroju,
  • uczucie bezsilności.

Czy współuzależnienie się leczy?

Uzależnienie jest powodem cierpienia całej rodziny. W związku z tym współuzależnienie również podlega terapii. Zwiększa to szanse na wyzdrowienie osoby uzależnionej oraz poprawę jej relacji z bliskimi. Kiedy leczeniu podlega jedynie osoba uzależniona lub tylko ktoś z jego otoczenia, szanse na wyzdrowienie zmniejszają się o połowę. Terapia rodzin z reguły trwa dłużej niż terapia osoby uzależnionej. Ma to związek z trudnością w zmotywowaniu się do próby wprowadzenia zmian. Osoby współuzależnione często podejmują decyzję o przerwaniu terapii, ponieważ są przekonane, że jej nie potrzebują.

Jak wygląda terapia dla współuzależnionych?

Terapia dla współuzależnionych wygląda podobnie jak terapia osób uzależnionych. Nie są one prowadzone łącznie. Terapia osób współuzależnionych prowadzona jest zarówno w formie terapii indywidualnej, jak i grupowej. Zajęcia w grupie umożliwiają zdystansowanie się wobec danej sytuacji, podejście do niej ze zrozumieniem oraz ułatwia przetrwanie najtrudniejszych momentów.

Cel terapii dla współuzależnionych

Głównym celem terapii dla osób współuzależnionych nie jest pomoc osobie uzależnionej w walce z uzależnieniem ani ratowanie rodziny czy związku. Jest nim wprowadzenie zmian w samym sobie oraz uświadomienie sobie, że sami decydujemy o swoim życiu. U osób współuzależnionych występują mechanizmy obronne, które ułatwiają codzienne funkcjonowanie, jednak chronią osobę uzależnioną i umożliwiają jej dalsze życie w uzależnieniu. Dzięki terapii możliwe jest zdiagnozowanie problemu oraz stawienie mu czoła dzięki nauce nowych zachowań, oddzielaniu swojego życia od cudzego oraz pracy nad swoimi emocjami. 

 

Dzięki terapii osoba współuzależniona:

  • uczy się, na co ma, a na co nie ma wpływu;
  • pozyskuje wiedzę związaną z uzależnieniem oraz dowiaduje się, jak może pomóc osobie uzależnionej oraz sobie;
  • uczy się rozpoznawać, które zachowania są skutkiem uzależnienia;
  • uczy się rozmawiać z osobą uzależnioną oraz wie jak ją motywować do podjęcia terapii, oraz wspierać w trzeźwości.

Potrzebujesz pomocy?

Zrób pierwszy krok, zanim będzie za późno!

Zadzwoń lub napisz pod 

Call Now Button