Spis treści
Jakie są przyczyny genofobii?
Lęk przed seksem u kobiet i mężczyzn może mieć podobne przyczyny, ale nie zawsze tak jest, co jest spowodowane np. budową anatomiczną ciała. Dlatego warto zwrócić uwagę na podłoże tych zaburzeń w zależności od płci.
Przyczyny lęku przed seksem u kobiet
W przypadku kobiet bardzo często pojawia się obawa przed tym, że nie sprostają oczekiwaniom stawianym im przez partnerów. Niekiedy ma to związek z niską samooceną oraz kompleksami. Winą za taki stan należy obarczyć media, które kreują wyidealizowany obraz kobiecego ciała, który jest niemożliwy do osiągnięcia. Wśród innych przyczyn można wymienić:
- wady anatomiczne dróg rodnych, co powoduje ból podczas stosunku,
- molestowanie i przemoc o podłożu seksualnym,
- niechcianą ciążę,
- suchość i nieprzyjemny zapach z pochwy,
- trudność w osiągnięciu orgazmu,
- traumę spowodowaną trudnym porodem,
- stan po operacji ginekologicznej.
Powody genofobii u mężczyzn
Lęk przed seksem u mężczyzn przede wszystkim wynika z problemów z erekcją i wczesnym wytryskiem. Szczególnie dotyczy to młodych, niedoświadczonych mężczyzn. Poza tym można też wymienić inne przyczyny genofobii:
- niska samoocena,
- otyłość i przerost gruczołów piersiowych,
- skrzywienie prącia,
- problemy z założeniem prezerwatywy,
- molestowanie seksualne,
- złe doświadczenie z seksem w okresie dojrzewania,
- ból towarzyszący erekcji,
- niechciana ciąża,
- problemy z wczesnym, późnym lub wstecznym wytryskiem,
- obawy przed tym, że partnerka jest zbyt wymagająca.
Jak można leczyć lęk przed seksem?
Pierwszym krokiem do wyleczenia lęku przed seksem jest postawienie właściwej diagnozy. W tym celu warto udać się do seksuologa. Niekiedy potrzebna jest też pomoc psychologa lub psychiatry – wiele zależy od przyczyn tego zaburzenia. W niektórych przypadkach niezbędne jest również wprowadzenie leków obniżających stres – ważne jest tylko to, żeby preparaty nie spowodowały spadku libido.
Zazwyczaj stosowana jest terapia poznawczo-behawioralna i ukierunkowanie podczas spotkań na desensytyzację oraz psychoedukację. W ten sposób specjalista będzie w stanie zredukować reakcję lękową poprzez oswojenie pacjenta z danymi bodźcami, które są odpowiedzialne za niepożądane działania.
Natomiast psychoedukacja ma na celu pogłębienie wiedzy pacjenta na temat lęku, z jakim się mierzy, przyczyn tych zachowań oraz mechanizmów, jakie wtedy zaczynają działać w organizmie.
Jeśli lęk przed seksem jest wywołany przez traumatyczne wydarzenie z przeszłości, to terapeuta pozwoli zmierzyć się z tymi problemami. Jednak w takim przypadku spotkania mogą potrwać jeszcze dłużej. Celem terapii jest także podniesienie samooceny pacjenta oraz poprawa jego lub jej umiejętności społecznych.
Warto podkreślić, że dokładny sposób leczenia lęku przed seksem jest uzależniony od przyczyny oraz skutków tego zaburzenia. W niektórych przypadkach genofobia prowadzi do depresji lub stanów depresyjnych, co ma związek z silnym uczuciem samotności. Wówczas niezbędna jest pomoc psychiatry, a często także farmakoterapia.
Jeśli przyczyną lęku przed seksem jest strach przed bólem fizycznym, który jest odczuwany podczas stosunku, to warto udać się do ginekologa. Wtedy specjalista odnajdzie podłoże tego stanu i rozpocznie odpowiednie leczenie.
U mężczyzn źródłem genofobii bywa też problem z nietrzymaniem moczu, co wymaga interwencji urologa.
Jak objawia się genofobia?
Objawy genofobii bardzo mocno kojarzą się z symptomami wysokiego poziomu stresu. Mogą pojawiać się nie tylko podczas intymnych chwil z drugą osobą, ale nawet podczas myśli o miłosnym akcie. Zazwyczaj lęk przed seksem objawia się:
- nadmiernym poceniem,
- suchością w ustach,
- przyspieszonym oddechem i pulsem, które nagle wzrasta,
- drżeniem rąk,
- uczuciem duszności,
- zawrotami głowy,
- nagłym zmęczenie,
- drażliwością i frustracją,
- chęcią ucieczki,
- atakami stanu lękowego,
- brakiem wiary w siebie i swoje możliwości,
- napięciem mięśni.
Dla osób z genofobią częstą reakcję na kontakt seksualny jest unikające zachowanie. W konsekwencji, aby zaprzestaje nie tylko seksu, ale również wszelkich przejawów bliskości z drugim człowiekiem.
Charakterystyczne dla tego zaburzenia jest świadome sabotowanie relacji z partnerem bądź partnerką, aby uniknąć kontaktów fizycznych. Osoba z tym lękiem jest nawet w stanie zachowywać się w taki sposób, aby nie być pożądanym np. poprzez nie dbanie o swój wygląd i higienę osobistą. Niekiedy wywołuje także kłótnie, szuka wymówek oraz kłamstw w sytuacji, gdy już doszło do intymnej sytuacji. W ten sposób chce powstrzymać dalszy rozwój wydarzeń. Jednym z objawów towarzyszących genofobii jest także nieprzystępność